Rahmetli Çakmakçı Dostumuz Hüseyin Kula’nın anısına Sayın Abdullah AKTAŞ beyin isteği üzerine onun duygu ve düşünceleri dikkate alınarak kaleme alınmıştır. Dolayısıyla Abdullah AKTAŞ’a armağan edilmiştir.
SENSİZ KALDIM SOHBETİNİ ÖZLEDİM
Çakmakçı dostum Hüseyin kula
Yalnızım ben, sohbetini özledim
Ölüm senimi buldu bula, bula
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Toprak için tutamadım kürekten
Her attığın şut döner imiş direkten
Ağıt oldu kâğıda döküldü yürekten
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Evde yalnız köyde yalnız yaşadın
Ava gider yüce dağları aşardın
Sohbete gelince sel olup coşardın
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Dünyayı versem geri getiremem
Üzüntümü yaza, yaza bitiremem
Gücüm yok bu yükü götüremem
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Seyreder misin gelip benim çelene
Bakar mısın sohbet için gelene
Sen olsan yeter söz ne çene ne
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Konuşsan da usul, usul dinlesem
Dediğinden başka şeyi bilmesem
Sen olsan da inim, inim inlesem
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Büyük sandım meğer dünya darımış
Kader de gurbette ölmekte varımış
Dosttan ayrılmak bundan da zorumuş
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Her sohbetimi senin ile bağladım
Ciğerim yandı yüreğimi dağladım
Sen bilmezsin için, için ağladım
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Dilerim cennet mekânın olsun
Oralarda birçok bakanın olsun
Sohbetimizin devamı orada olsun
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Kucağına basardı kırık bir sazı
Meğer içinde imiş buruk bir sızı
Bizde oralıyız geleceğiz kuzu, kuzu
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Kurudu gitti gözlerimin pınarı
Devirdin özümden kocaman çınarı
Gönül lambam söndü kaldı feneri
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Gelir isen rüyalarıma gel artık
Tükeniyor yavaş, yavaş yol artık
Sensiz olmuyor dostum bil artık
Sensiz kaldım sohbetini özledim
Böyle derim ben Abdullah Aktaşım
Düşüncem bu dostum can arkadaşım
Ne kadar uğraşsam dikilmez başım
Sensiz kaldım sohbetini özledim
15 .01.2009
Ozan Mevlüt KACAROĞLU
Her Hakkı Abdullah Aktaş’a aittir.
